سلام. من حس میکنم اضافی ام. مثلا هیشکی بهم محل نمیده انگار روح ام
من دوست زیادی ندارم.درکل 3تادوست دارم که خیلی خیلی کم پیش میاد باهاش حرف بزنم.فقت یکیشون هست که همیشه انلاینه و باهاش حرف میزنم.
من دلم میخواد مثلا یه ربات همیشه پیشم باشه و من هر موقع لازم داشتم باهاش دردو دل کنم.شاید اون درکم کرد. البته ممکن نیست به نظرم.
خب بالاخره همه یه چیزی دارن که نمیتونن بگن منم یه چیزی توی ذهنم هس که به هیچکس نمیتونم بگم نمیدونم چرا. حتی به رفیقم هم نتونستم بگم!
خب حرف دیگه ای نمیتونم بزنم.ممنون حداقل اینجا یکم درد و دل کردم .دیگه نمیدونم چه کسایی قراره اینارو بخونن
- میخوام ناشناس باشه 2 سال قبل سوال کرد
- آخرین ویرایش 2 سال قبل
سلام ب نظرم تو اول باید سعی کنی با خودت دوست باشی و با خودت آشتی کنی و وقت بگذرونی
تا وقتی تو خودت و دوس نداشته باشی کسی نمیتونه دوست داشته باشه
دوم باید یاد بگیری از کسی توقع زیاد نداشته باشی این روزا همه ی آدما هزار تا مشکل دارن پس هیچ کس حتی رفیق واقعی هم نمیتونه هر لحظه حوصله و وقت برات داشته باشه
و سوم از من بشنو ک داشتن رفیق اون قدرا هم مهم نیست ؛ همشون تا ی جایی هستن ؛ تهش مرگه
و در آخر تو مهربون باش ؛ محبت کن اما اگ محل ندادن بهت ؛ ارزش خودت و حفظ کن
تو خیلی با ارزشی
- رها به 2 سال قبل پاسخ داد
- آخرین ویرایش 2 سال قبل
شرح:
