سلام من هیچوقت آدم تنبلی نبودم بچه اول خونوادم 24سالمه همیشه کار کردم خرجیمو دراوردم ولی تو روستای ما کار زیادی نیست منم تصمیم گرفتم لباس زیر بدوزم بفروشم راستش قبل تر ازاین عمده میخریدم میفروختم ولی سرمایه زیادی نداشتم نتونستم بیارم. کلاسای خیاطی رو شرکت کردم مشتری هم داشتم ولی با ماشین خیاطی من نتونستم بدوزم ماشین 40میلیونی لازم بود. رفتم کمیته برای وام گفتن شما عضو کمیته نیستی نمیتونیم بهت وام بدیم از اونجا با دل پر بیرون اومدم رفتم بنیاد شهید گفتن فقط به بچه های شهیدو ایثارگر میدیم ازاونجاهم با گریه اومدم بیرون. رفتم صندوق امید گفتن با تسهیلات وام میدیم یاهم اهل کمیته و بنیاد شهید باشی شمارو صنعتو معدن. رفتم صنعتو معدن گفتن 150نفر تو نوبتن سالی به 50نفر میدیم اونم 20تومن.گفتم برم از بانک ها بپرسم همه گفتن باید تسهیلات بزاری همونقد ورداری منم که تسهیلات نداشتم. تصمیم گرفتم از مادرو پدرم پول قرض کنم 4 ماه بزارک تو بانک بعد بهشون پس بدم این اخرین امیدم بود خیلی هم خوشحال شدم ولی متاسفانه ندادن بهم الان واقعا نمیدونم چیکار کنم خیلی دلم پر بود فقط خواستم به یکی بگم خالی شم.