من یه دختر ۲۵ سالم که عاشق بابامم و از بچگی خیلی بابایی بودم

همیشه دوس داشتم ببینمش باهاش راجب کل روزم صحبت کنم … وقتس میرم کافه یه کیک خوشمزه میخورم سری بعد بابام ببرم مهمونش کنم … دوس داشتم همیشه اولینا و بهترینا برا بابام باشه و تمااااااااااااااااام طول زندگیم تاکید میکنم تمام طول زندگیم از بچگی هرکاری کردم برای این بود که بابام بهم افتخار کنه 🙂

ولی زمونه همه چیو عوض کرد بابام یه ادم زورگو و مستبد و خودخاهه که فک میکنه از لحاظ مالی تامین باشیم همه چی باید اوکی باشه دیگه در حالیکه به والله حتا وضع مالیه خوبی نداریم ولی همیشه میکوبه تو سرم که من خرجتو میدم من بزرگت کردم من زحمتت کشیدم و و و و …. هیچوقت نتونستم باهاش دو کلمه درست حسابی حرف بزنم میدونید بابا داشتم ها ولی هیچوقت بابا نداشتم هرشب دارم گریه میکنم یواشکی از دستش انقد اذیتم میکنه…. خداشاهده انقدر از دستش استرس کشیدم سر مسخره ترین موضوعات که همه مسخرم میکنن 🙂 …. من حتا مامانمم هوامو نداشت میدونید رسیدم به تهش و واقعا فهمیدم هیچکس دوسم نداره … من خاهرمم همیشه بدجنس بوده و خوردم کرده از بچگی تحقیرم کرده…. صمیمی ترین رفیقمم مرده … حتا به عشقمم نرسیدم باورتون میشه بابام نذاشت … از دست خونوادم برای اینکه خونه نمونم ۴ ماه بدون حقوق کارآموزی کردم و همیشه از دست یه ادمایی حرف شنیدم که فقط پشمام و تمام طول این مدت با ماهی ۵۰۰ هزار تومن زندگیمو سر کردم شده پیاده تا خونه یکی دوساعت میرفتم میومدم

یه دیالوگ از فیلم خیلی موند تو ذهنم که وقتی نزدیکترین ادمای زندگیت ۲۴ ساعت روز بهت به چشم یه قاتل نگاه میکنن خودتم باورت میشه که واقعا قاتلی

خیلللللللللللللللللللی حرف دارم ولی نه دیگه نای صحبت دارم نه اصن اینجا میشه گفت حوصلتون سر میبرم ببخشید

من گشتم دنبال خوشبختی ولی از یه جایی به بعد میفهمی همه اینا توهمه

🖤