سلام آقا هستم

۳۵ سالمه خیلی دوست دارم ازدواج کنم ولی موارد معرفی شده همشون به فکر پول و خرید خونه و ماشین هستن.آخه کی اول زندگی خونه داشته.بهش میگم میخوام زندگی شروع کنم بعدش باتلاش بیشتر به همه چیز میرسیم مهم اینه ک کنار هم باشیم میگه نه و بهانه

نمیدونم ب خدا چمه

اصلا دختری عاشقم نمیشه

یا مورد مناسبی که عاشقش بشم اطرافم نیست یا اگه باشه ازدواج کرده است.با وجود ۳۵ سالمه دوست دختر نداشتم و دستم تاحالا به دختر نخورده.فیلم پ ر ن  کم میبینم خودارزایی میکنم بعدش بشدت پشیمون میشم میگم خدایا نجاتم بده نمیخوام

از طرفی مورد صیغه معرفی میکنن برام میگم ممکنه بیماری باشهو میخوام پاک بمونم برای خانم آیندم ازطرفی با دختر هم دوست نمیشم میگم دوست ندارم احساساتشو بازیچه کنم

از طرفی درگیر خودارضایی شدم میگم به خودم آسیب برسه بهتره به دختر یا زن دیگه که حق الناسه دربرخورد با دختران هم بهشون نگاه نمیکنم که نامحرمه و بدخورد صمیمی هم ندارم

خودم میدونم آدم وفاداریم بحث مالی هم خداییش میتونم زندگی بچ خونم کارمندم پولم حلاله زحمت و خدمت به مردم میکنم به دنبال تلاش و کوشش بیشتر هستم ولی چه کنم اقتصاد جامعه و تورم نامناسبه.بقیه چطوری ازدواج میکنن .تو آشنایی ها جلسه اول صداقت کامل دارم و میگم تا بعدا احساساتمون درگیر نشه و اذیت بشیم ولی به جلسه ۲ نمیرسه.خانما مگه شما نمیگین ادم خوبه ک از اول صادق باشه.

موندم ب خدا چ کنم. خانواده همه میگن چرا داماد نمیشی و….یکی هم میگه اون واسه خودش داره اون یکی میگه اون هر کسی رو نمیخواد

دلم میخواد داد بکشم ب خدا کسی ندارم

دوست ندارم به حرومی زندگی کنم

دلم عشق و زندگی خوب میخواد

نمیدونم چرا آدمایی ک اهل دوستی و هوسن دور و برشون پره و دخترای خوشکل زیاد دورو برشونن و به هیچکدوم هم وفادار نیستن ولی من نه